แมวที่แม่ไม่รัก

บทนำ

            ความรัก  ของคนคนหนึ่ง จะมีความรักอยู่ในตัวเองในหลายรูปแบบ  ความรักของความเป็นแม่  เป็นลูก เป็นภรรยา เป็นคนรัก  เป็นเพื่อน เป็นพี่เป็นน้องแต่ละบทบาทบางครั้งก็ต้องใช้ใจเชื่อมเอาไว้ ทำอย่างเดียวไม่ได้ มันเกี่ยวพันอีรุงตุงนังไปหมด นิยายเรื่องนี้เล่าถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อว่าพิม เป็นแม่หม้าย สาวสวย ด้วยวัย 45 ปี มีลูก 3 คน ลูกสาวคนโตชื่อหนิงอายุ 24 ปี แต่งงานกับวิศกรรุ่นน้องชื่อบีมมีลูกหนึ่งคนสองขวบ น้องบลู  ลูกชายคนที่สองชื่อปอนด์เรียนถ่ายภาพ ปริญญาตรีปีที่สอง คนสุดท้อง บุ๊ค อายุ 17 ปี เรียนอยู่มอห้าโรงเรียนรัฐบาลชื่อดัง

            มันก็เป็นเรื่องวุ่นๆ ของการใช้ชีวิต ที่ผู้หญิงอย่างพิมต้องรักษาความรักในทุกรูปแบบที่เป็นทั้งหน้าที่ และความรู้สึกภายในใจ ความสัมพันธ์ของครอบครัว ความรู้สึกรับผิดชอบที่อยากทำให้ครอบครัวมีความสุข ในความเป็นเพศแม่ที่มีหลากหลายความรู้สึก ที่ต้องอดทน อดกลั้น ความรู้สึกส่วนตัวที่มีความต้องการความรักของชายหญิง เธอพยายามประคับประคองทุกอย่างให้ลงตัวที่สุด แต่ก็ดูเหมือนมันจะไม่ดีซักอย่าง  ความเป็นสาวมั่นที่เหมือนจะเข้มแข็ง แต่ก็ไม่ไหวในบางที ความรู้สึกเหงาในความเป็นผู้หญิงที่มีความต้องการเหมือนคนอื่น ซึ่งล้วนแล้วก็อยู่ในตัวผู้หญิงทุกคนนั้นแหละ พิมก็เช่นกัน ความเป็นลูกสาวคนเดียวมีพี่ชายสามคนน้องชายหนึ่งคน  โดนสอนให้เข้มแข็งตลอดเวลา จนไม่รู้จะต้องแสดงความอ่อนแอตอนไหน  แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นนิสัยเด่นชัดของเธอ คืออยากให้คนรอบข้างมีความสุขแม้เธอจะเป็นฝ่ายทุกข์เองก็ตาม

การดำเนินเรื่องก็ไม่น่าจะเกิดขึ้นจริงได้ น่าจะเป็นได้แค่จินตนาการเพราะมันเป็นเรื่องที่อยู่ใต้ความคิดที่เกินความเป็นไปได้  ซึ่งหลายคนก็คงเคยเป็น  เวลาที่เจอเรื่องไปไม่เป็น  อยากมีสิ่งวิเศษอะไรก็ได้มาช่วยฉันที  “ฉันไม่ไหวแล้ว” แต่มันก็คงเป็นเรื่องเพ้อเจ้อเอาไว้ปลอบตัวเองเวลาที่อ่อนแอ พิมก็เหมือนกัน ชีวิตแม่เลี้ยงเดี่ยว มันไม่สนุกเลย แถมลำบากสุดๆ ท้อวันละหลายๆ รอบ โดยเฉพาะเจ้าสองหนุ่มลูกชายที่อยู่ในช่วงวัยรุ่น กำลังเรียน กำลังใช้เงิน เป็นวัยฮอร์โมนที่เข้าใจยาก เจ้าอารมณ์สุดๆ ไหนจะลูกสาวที่หวงแม่เป็นที่หนึ่ง   ความพีคอยู่ตรงที่ว่า         

       สิ่งวิเศษที่เป็นตัวเดินเรื่องของนิยายเรื่องนี้ ดันเป็นแมวตัวหนึ่งที่เข้ามาเปลี่ยนชีวิตเธอ เปลี่ยนแบบที่เธอไม่รู้ตัวว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง    แล้วที่แน่ๆ เธอไม่เคยชอบมันเลย